yoğun bakım

Yoğun bakıma anneleri almıyorlar, "sadece 5 dakika görebilirsiniz" diyorlar. "Her yatağın başında bir hemşire var merak etmeyin. Tam 24 saat kalacak gözlem altında, durumu çok ciddi değil, sadece gözümüzün önünde olsun istiyoruz" diyorlar. "Siz eve gidin dinlenin."

Nasıl yani? mümkün mü bu? Bu çocuk baygın değil ki, tanımadığı bir ortamda tanımadığı çocuklarla yanyana yatakta yatacak. Öncelikle korkar o, annesini ister. Başka bir çocuk ağlasa panikten ağlamaya başlar. Kim avutacak onu orada? Tamam 5 yaşında ama konuşamıyor ki henüz, nasıl anlayacaksınız susadığını? Biberonla içebiliyor sadece ama ağzına damlatmanız lazım. Yemek yediremez ki hemşireler daha kafasını tam tutamıyor. Henüz çiğneyemiyor zaten." "Hayır" diyorlar "giremezsiniz biz hallederiz. Yemek yemese de olur 1 gün boyunca."

İyice kötü oluyorum "tamam" diyorum yatağının başında duran hemşire ile görüşeceğim. Kızı karşıma alıyorum ve motor takılmış gibi anlatıyorum. "Yanında durmanız gerek, gözünüzün içine bakmaz ama bilir orada olduğunuzu, kafasını sağa doğru iyice çevirirse hayır demek, istemiyor zorlamayın. Ani seslerden ürker ve sıçrar , o zaman elini tutmanız gerek. Sakinleşene kadar kulağına fısıldayın yoksa ağlamaya başlar. Yatakta dönemez ara ara sizin çevirmeniz lazım yoksa uyuyamaz. Kız beni dinliyor dinliyor , dinliyor ardından "1 saat sonra nöbet değişimi olacak, gece başında ben olmayacağım, gelecek olan hemşireye de anlatmanız gerek" tamam diyorum anlatırım, herkese anlatırım yeterki anlamaya çalışın...