12 Mayıs 2010 Çarşamba

çıtayı yüksekte tutmak

ilk defa  randevu aldığımız bir fizyoterapiste, çocuk gelişim uzmanına, veya yeni bir pediatriste giderken yanımızda çektirdiğimiz ilk ve son MR'ı da alıyoruz.
Görüşmenin bir yerinde çıkartıp gösteriyoruz, yeri olsa da olmasa da. Elimizde değil herkes görsün istiyoruz. "Ben anlamam" diyene dilimiz döndüğünce anlatmaya çalışıyoruz. 5 senede sayısını unuttuğumuz kadar MR çektirdik, okuyabildiğimizi sanıyoruz filmleri artık.
 "Bakın" diyoruz "problem tam şu bölgedeydi, buradan ameliyat oldu, görüyor musunuz  sol lop ne kadar küçük kalmış? Ama bakın sağ lop ne kadar çok büyümüş, bütün boşluğu kaplamış. Orta çizgi artık ortada değil, muhteşem değil mi?"
İnsan böylebir şeyle gurur duyar mı? Biz duyuyoruz.  İstisnasız herkes şaşırıyor, görünmüş bir şey değil çünkü.
"işte bu yüzden diyoruz çocuğa bakarken gözünüzün önüne bu MR'ı da getirin, bir çıta koyacaksınız çünkü geleceği ile ilgili, ama bu öngörü beyin yapısı bizlerden tamamen farklı biri için olacak. O yüzden  çıtanızı yükseklerde tutun, bizimki orada çünkü..."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder