24 Mayıs 2010 Pazartesi

taa aya kadar

"Seni ne kadar seviyorum biliyor musun?" dedi küçük tavşan annesine "buradan taaa aya kadar"
Annesi gülümsedi "bende" dedi "bende seni buradan taa aya kadar seviyorum, sonra da aydan taa buraya kadar"
Bu aralar en sevdiğimiz hikaye bu. Kollarımızı kocaman aça aça okuyoruz kitabı.
 Her çocuğun olduğu gibi oğlanında bir sürü kitabı var. Sevdikleri, sevmedikleri var. Kahkahalarla güldüğü, içlenip ağladığı şarkılar var. Oyunlar dağlar kadar, şımarıklık diz boyu. Yemek, uyumak istemediğinde ağlamaları,  gezmek istediğinde tutturmaları hep tanıdık bildik şeyler,  her çocukta olduğu gibi.
Tek fark vucuduna hükmedemiyor olması... belki de henüz...kimbilir...
Bu bir şanssızlık değil, ceza değil, bu yaptıklarımızın sonucu değil. O öteki değil, sadece bir varoluş biçimi, benim varoluş sebebim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder