10 Mayıs 2010 Pazartesi

sıra bekleyen kadın


Rontgen için sıra bekliyoruz.  Oğlan enerjik, durmuyor yürümek istiyor. Kollarının altından tutuyorum,  turluyoruz bekleme odasında. Gülüyor bizimki o güldükçe biz gülüyoruz. Aslında hiç de gülünecek bir durum yok ortada; şimdi mi kalça ameliyatı olacak, yoksa 6 ay sonra mı sorusunun cevabını verecek rontgen. Ama umurumuzda değil, neşeliyiz ya sorun yok demek ki!
Odada bekleyen bir kadınla gözgeze geliyorum. Gülümseyerek bizi seyrediyor, ben de gülümsüyorum. Sıra bize gelip oğlan babayla içeri girdiğinde kadın yanıma geliyor. "Umut'un durumu doğuştan mı" diyor, "omurgasında mı problem?"  Önce adını bilmesine şaşırıyorum oğlanın, sonra anlıyorum ki bizi hem izlemiş hem dinlemiş.  Sakince özetliyorum hikayeyi. "Geçmiş olsun" diyor oturuyor yerine. Bir müddet sonra  sesler duyuyorum hafif hafif, kadına bakıyorum, ağlıyor, başını öne  eğmiş.  Şaşırıyorum " Ağlanacak halde miyiz ki? Ben mi farkında değilim acınacak durumda olduğumuzun?"
Oğlan kucakta gülerek içeri giriyor. Kadın bizimkini görünce bu sefer hıçkırarak ağlamaya başlıyor. Kadının yanına gidip "biz iyiyiz, mutluyuz, bak gülüyoruz" demek istiyorum ama yapmıyorum. Ceketimizi, çantamızı alıp koşar adımlarla çıkıyoruz ordan. Tanımadığım birini avutmak isteyeceğimizi hiç düşünmezdim... Belki de birini hatırlattık...
Ameliyat mı? 6 ay sonrasına kaldı...

(İllustrasyon: Audrey Kawasaki)

2 yorum:

  1. Tam bir aylik hastane yatisimiz olmustu.. Zatureden.. bunun icinde yogun bakim da dahildi..Ciktigimizda dunyalar benimdi.. Bizim ufakligin periyodik noroloji dr ziyareti vardi... Pediatri noroloji de 1 numara denilen dr insanliktan da bir o kadar uzakti.. Pediatri-Norosuruji dr'muz biz Turkiyeye geldikten sonra onu tavsiye etmisti.. Bu arada sanirim norosuruji dr'umuz ayni..aramazdaki tek far sanirim siz onu kahraman gibi goruyorsunuz ki buna cok sevindim..benim icin de dunyanin en....hissiyatsiz dr u diyebilirim.. NEYSE norologumuz dedki "Bir daha boyle birsureciniz olursa, cocugu bu kadar zorlamamalisiniz" dedi.. zorla.."nasil yani" dedim.. hayir bunu soylerseniz sizi kimse yanlis anlamaz ve normaldir dedi.. Yani bana ozetle cocugu zorlama birak gitsin..bencillik yapma dedi.. Aglamamak icin bogazimda dugumlenen o yumruyla ancak ona HAYIR ben size katilmiyorum dedim..ama kactim... o hala esime ne demek istedigini bunun normal oldugunu anlatmaya calisiyordu...

    YanıtlaSil
  2. Bir de hic unutmam.. haftanin 5 gunu terapiye gidiyorduk.. ne kadar fazla o kadar hizli ilerleme diye..sonra terapi merkezi bize neden devletten destek almadigimizi sordu ve yonlendirdi..meger heyet raporu gerekiyormus..Detaylarini baska bir zaman da anlatabilecegim bir perisanlik zincirinin en son halkasi bir Pro'du.. ve tum sacma sapan test ve degerlendirmelerin neticesinde bana dediki "tamam terapi gorsun de acaba ne kadar fayda gorur? devletin de imkanlarini parasini bosa harcamamak lazim dedi".. Turkiye ortalamasinda belirli bir egitime sahip..duzenli calisan..vergilerini odeyen ve hic bir yuz kizartici olaya karismamiz temiz sicilli bir vatandasim..Sira benim cocuguma gelince mi..devletin kaynaklari dusunulmeye baslandi..hep ben ustume dusen gorevi yapmisim..peki simdi benim ona ihtiyacim varken ???

    YanıtlaSil