23 Nisan 2010 Cuma

ruh acıtanlar


Oğlanla bahçede oturuyoruz. Yaşlı, başı örtülü bir kadın, yanıma yaklaşıyor

"buna şimdi bakıyorsun ama büyüdükçe bakamayacaksın" diyor.

ilk günlerimdeyim, emzirme odasında süt vermeye çalışıyorum. Oğlanın başı pansumanlı. Karşımda yeni doğum yapmış bir kadın var, o da emzirme çalışmalarında. Birden bana dönüyor ve"yaşayacak mı?" diye soruyor.

Pusetle zar zor kalabalık bir cafe den içeri giriyorum. Oturacak yerararken köşeden bir adam bağırıyor "hanımefendi, bunun teşhisi ne?"

Parkta geziyoruz. Karşıdan bir kadın geliyor. Elini pusete atıp bizi durduruyor.

"bu senin mi? Doğuştan mı böyle?"

Bunlar gibi onlarca örnek yaşıyorum. Çeşit çeşit cevaplar verebiliyorum o anki ruh halime göre. Niye bu soruları sorduklarını henüz anlamadım ama bu ruh acıtanları uzaktan görünce tanıyabiliyorum artık. Asıl takıldığım çocuğa "bu" diye hitap etmeleri, eşya gibi görmeleri.

3 yorum:

  1. insanoğlu garip... vahşi ve acımasız... doğa da acımasız, demek ki doğasında var... belki de bu engelli, farklı olana davranışı belirleyen. güçsüz olanı, farklı olanı, sürüye ayak uyduramayacak, sürüyü yavaşlatacak olanı sürüden uzaklaştırmak, kendi haline terketmek... daha doğmamış çocuğun annesine "bi doğsun bakarız... belki müdahale etmeye bile değmez" diyen üniversite bitirmiş, profesör olmuş ama benliğinin en derinlerindeki ilkel hayvanın egemenliğini biraz olsun kıramamış "uzman"ın yaptığı gibi... sürü'nün çıkarları doğrultusunda, sürü'nün kaynaklarını onları kullanmayı hakeden sağlıklı, normal bireyler için rezerve etmek adına...
    bu bile, kendi mantığı içerisinde, iç güdüsel mazereti ile parlatılarak, bir noktaya kadar kabul edilebilir...
    asıl anlayamadığım, anlamak için herhangi bir çaba da göstermediğim, hatta anlamamaktan ötürü çok mutlu olduğum... başkasının zor durumundan, mutsuzluğundan kendine pay çıkaran, zarar ziyan meraklıları...
    karşı şeritteki kazayı seyretmek uğruna arkadan gelen ambulansın yolunu tıkayan, çocuğunu emzirmeye çalışan anneye "yaşayacak mı?" diye sorma densizliğinde bulunabilen, penceresinden çıkçıklayarak yol ortasında karısını döven adamı seyreden...
    işte bu insanı diğer hayvanlardan ayıran medeniyetin getirdiği...
    ne mutlu bize ki medeniyetten fazla nasiplenmemiş ama diğer taraftan da benliğinin kontrolünü içindeki ilkel yaratığın egemenliğinden kurtarabilmiş bir avuç yakınımız var...

    YanıtlaSil
  2. kimsenın ne olacağı belli değil

    YanıtlaSil
  3. Evlat yetiştirirken bir şeyleri eksik yüklediğimize inanıyorum. Bu toplumun bireylerini yetiştirenler anneler ve babalardır. Dolayısı ile toplumda ki duyarsızlık olsun şiddet olsun hertürlü negatifliklerin sebeb kaynağı yine bizleriz. 40 yaşında ki insan 'NEYİ VAR BUNUN 'diye hitap ediyorsa bu toplumda bilgi eksikliği ,görgü eksikliği , haysiyet eksikliği var demektir. Bunu çözecek olan yine bizleriz. Nasıl ? Dizi toplumu olarak mı ? Magazin toplumu olarak mı ? Kitap okumayarak mı ? Sokakta kavga eden çocuğuna iki tanede sen patlatsaydın diyerek şiddete şiddetle cevap verilmesi gerektiğine inanan bir anlayışla mı ? Nasıl olacak sahi bu toplum nasıl düzelecek ? Ne zaman insanlara insan gibi davranmayı öğreneceğiz? Oğlunuza acil şifalar diliyorum derdi veren ALLAH şifasınıda verir inşallah.. Dua ediyorum ve yaşadığınız sıkıntıları net ortamında link vererek paylaşıyorum. Allaha emanet olsunuz. Saygılarımla.

    YanıtlaSil