Oğlan gittikçe büyüyor, artık baston pusete sığamaz oldu, fakat bir tekerlekli sandalye içinse küçük. Dev bir puset bulduk onu kullanıyoruz. Daha puseti arabanın bagajından çıkartıp oğlanın kemerini yeni bağlamıştık ki İstanbul Modern'in güvenlik görevlisi bizi görüp bariyeri açtı, rahatça içeri giriş yapmamızı sağladı. Yanımıza başka bir görevli verip bizi engelliler için olan kapıdan geçirdiler, asansörün yerini gösterdiler. Sergiyi rahatça dolaştık, hatta mekanın büyüklüğü ve boşluğundan çok hoşlanan oğlum yürümek istedi. Kollarından destek alıp yürüyebiliyor ve tüm sergi alanını baştan sona çok da eğlenerek yürümesi beni çok sevindirdi. Kimse dönüp bakmadı, kimse soru sormadı, kimse yanımızdan geçerken "yazık" diye fısıldamadı. Yemeğimizi rahatça yedik, garsonlar herkese yaptıkları gibi servis yaptılar, komşularının çocuğundaki benzer rahatsızlığı anlatan olmadı. Herkes görevini yaptı, her şey olması gerektiği gibiydi. Biz de o gün orada olan herkes gibiydik. Bize "normal " bir gün yaşattığı için İstanbul Modern'e teşekkürler...
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder