ibadet

Geçmiş zamanlardan birinde çocuk acile yatırdılar yine bizi. Gece saat 4. Yanyana 5 karyola, 5 çocuk 5 anne. Anneler sandalyelerin üstünde uyuyakalmışlar. Oda çok soğuk. Oğlan uyuyor. Yanıma battaniye almayı akıl edebilmişim, montunun üzerine örtüyorum. Gözüm yan yataktaki çocuğa kayıyor üstü açılmış, sadece atlet ve külotla uyuyor, üstüne örtü niyetine bir çarşaf. "Belki de ateşi vardır, o yüzden çıplaktır" diye düşünüyorum. Annesi uyuyor. Çocuğun üstünü örtüyorum ama içim rahat değil, bu soğukta ateş te kalmamıştır ki artık. Ezan okunuyor, anne uyanıveriyor. "Tamam" diyorum "şimdi çocuğun üstünü daha sıkı sarar." Fakat kadın o incecik çarşafı alıyor, yere serip üstünde namaz kılmaya başlıyor, ağzım açık bakakalıyorum.

(resim: m. karatoprak)