Yaren, Seda ve diğerleri...

Melekleri görebilir miyiz?

Küçücük yaşta ölen çocuklar meleklerin yeryüzündeki halleridir bence. Dünyada bir süre var olmayı deneyimlemek istemişlerdir gibi geliyor bana.Minik bir beden bulup, pembe pembe gülücükler atıp, yeter bu kadar diyerek kapayıvermişlerdir gözlerini ve geldikleri yere dönüş yapmışlardır.

Ben tanıdım onlardan birini ; adı Yaren’di. 2 yaşında vazgeçti bu dünyadan. Kollarını açıp benim oğlanı kucağına almak isterdi Yaren. Oyuncak bebek zannederdi onu, sallayıp uyutmak, yemeğini yedirmek isterdi, sanki kendisi çok büyükmüş gibi.2 yaşındaydı daha... 2 yaş?

Annesinin başka bir bebeği daha oldu diye duydum bir kaç sene sonra, sevinçten ağlamıştım Yaren geri geldi diye...Belki de...
Daha büyüklerde vardı tanıdığım, bana “abla” diye seslenen. Mesela bir Seda vardı 17 yaşında. Muhteşem bir güzellik, 2. Kez savaşıyordu hastalığıyla. 5 sene geçmişti ilkini atlatalı. bunu da atlatacak diye baktık hep, iyiydi de uzun bir süre. Bakmaya doyamazdım yüzüne. Bıraktı sonra kendini, vaz geçti , aralanan kapılardan birinden geçti , en eski evine dönüş yaptı.
Gidenlerin hepsini hatırlıyorum, isimleri aklımda değil ama yüzleri hep gözümün önüne geliyor,hiçbir zaman da unutmayacağım. Hepiniz melektiniz biliyorum. En çok artık acı çekmediğinize seviniyorum, rahat olduğunuza, huzurlu olduğunuza. Hepinizi çok seviyorum.