Genetik kodlamamız mıdır çalışan anneleri bu kadar ağır vaka haline getiren? "Kadın evde çocuk bakar, erkek eve ekmek getirir" ezberini bozduğumuzdan beri mi bilinç altımız kalbimizi bu denli sıkıştırıyor? Vicdan azabı, suçluluk duygusu, endişe, panik...
Babanın 24 saat onunla olduğunu bilmek, Saat 4'te kadar çalışıyor olmak, günde 4-5 saat oyun oynayabilme lüksü bile bu duyguları bastıramıyor.
Kafamın içinde çınlayıp duran sorular. " Çalışmasaydım, çocuğuma bakan ben olsaydım, gelişimi daha iyi olur muydu ?" Hemen ardından gelen ikinci soru "Peki ben, ben olur muydum? "
85 yaşındaki anneannem "önce sen iyi ol, çocuğun da iyi olur seninle beraber" demişti. Biliyorum ama engel de olamıyorum, hele iş seyahati öncesi...
(Fotograf: Jacop Sutton)
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder