10 Haziran 2010 Perşembe

bilmek yada bilmemek

O zamanlar bilmiyordum anne karnındaki bebeğin beyin MRının çekilebileceğini, o makinenin içinde karnım burnumda tam 2,5 saat sırtüstü kalabileceğimi, yeter diye bağırdığımda eşimin sabredeyim diye elimi sıkmasının bu kadar güç vereceğini, bu kadar çok korkacağımı, ben korkunca bebeğin sürekli hareket ettiğini, o hareket ettikçe işlemin tekrar ve tekrar yeniden başlatıldığını, işlem bitip raporun çıkmasını beklerken oturduğum cafenin manzarasını hala hatırlayabileceğimi, sonucu anlamaya çalışırken okuduğumuz her kelimeyi hayra yormaya çalışacağımızı, tüm bu yaşananların herşeye değeceğini ve beni bambaşka bir insan yapacağını o zamanlar bilmiyordum.
(illustrasyon: audrey kawasaki)

3 yorum:

  1. "bambaşka bir insan" olduğunuzu söylerken tam olarak anlayamıyor olmam muhtemelse de, bu olmadan önce muhtemelen böyle bir şeyi duyduğunuzda, "nasıl dayanabiliyor?" diyecekken, sonrasında bu yazıları yazabilecek gücü verecek türden bir dönüşüm olsa gerek diye düşünüyorum. İnsanın içinde olağandışı durumlar için garip güçler, beyninde hazır duran farklı prosesler ve gizli mutluluk kaynakları olmalı. Yine de her baba yiğidin harcı değil.

    İlüstrasyon çok yakışmış yazıya.

    YanıtlaSil
  2. geçen gün Bala'ya Umut'tan bahsederken hepimizde sebep olduğu şeyleri anlattım. senin yaşadıklarının kıyısında dolaştım ancak. ama o küçük veletin hepimizin insan olma yolunda bize süper bir rehber olduğunu düşünüyorum. insan ve aile olmak konusunda.

    YanıtlaSil
  3. Bu farkli bir boyuta gecmek gibi birsey... Tarifi cok zor..

    YanıtlaSil