Bazen sadece sormak gerekiyor, bıkmadan, usanmadan doğru cevabı alana dek sormak.
Kafasını hep sağa doğru çevirir oğlan. Sağına doğru bakar sürekli, biz öne doğru bakarken, o yandan bize doğru bakar. İlk zamanlar hemşireler dahil herkesin takıldığı bir konuydu bu "yine mi sağına bakarak uyumuş" derdi odaya her giren. Biz de ameliyatını kafasının sol tarafından olduğu için, doğduğundan beri sağa yatırdığımıza yorardık bu hareketini. Zaman geçti, oğlanın sağa bakma tercihi değişmedi. Pusetiyle gezmeye çıkarken bile sağa dönmesin diye omzuna destek koymaya başladık, her seferinde uyardık, "Umut bize bak, düzgün otur, kafanı çevir" diye. Hiç itirazsız düzeltti boynunu her seferinde ama ne zaman serbest bıraksa kendini , yine döndü sağa doğru.
Nedenini hiç bilemedik, taa ki geçen gün 6-7 aydır devam ettiğimiz fizyoterapiste sorana dek. Daha önce de başkalarına sormuştum ama aldığım cevaplar beni tatmin etmediği için yine sordum "Neden sağı tercih ediyor?" diye.
"Vucutta nerede problem varsa oraya doğru eğilir kafa" dedi. "Oğlanın sağı problemli, 6 günlükken olduğu ameliyatından beri. Sağı daha zayıf, hareket kabiliyeti daha az. Tümör soldaydı beyninde, sağını etkiledi, o da sağına bakıyor haliyle, bak bütün felçlilerde aynıdır farkedersin hemen bakışından " ilk defa tatmin oldum cevaptan, ne kadar basitmiş halbuki, ne kadar kolaymış bakmasını bilene.
(heykel: Willy Werginer)
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder