dördüncü

Dünyada kaydı olan 30 vaka varmış bizimki gibi. Yani anne karnındayken bu tümör tespit edilen kayıtlı çocuk hasta sayısı.. Bu agresif, genelde 50 yaş üzerindeki insanlarda bulunan, adını söylemesi zor, bilenin tüylerini diken diken eden, hain hücre fazlası, GBM, daha doğmadan 30 çocuğa yapışmış.  Döküman elimize tam 5 sene önce tutuşturuldu. İngilizce yazılmış tıbbi bir makale. Bu kadar zaman geçti üzerinden sayı artmış olabilir ama 100'ü bulmamıştır eminim.
Tablo daha da korkunçlaşıyor derine indikçe.  Aynı tedaviyi  görüp de yani ameliyat + kemoterapi ile  yaşatılan çocuk sayısına bakınca kanım çekiliyor. Sayı "3" ! Biri Japonyada, diğeri Amerikada diye duyuyoruz sonradan, 3. nerede belli değil.  En büyüğü 5 yaşında.
Derin internet araştırmaları, uluslararası "GBM'den kurtulanlar" grupları sayesinde bir mucize oluyor ve Amerikadaki çocuğun annesine ulaşıyoruz. Ben daha yolun başındayken o 5 seneyi devirmiş , benim şu anki halim. Hamileymiş ikinci çocuğuna, çalışıyormuş ama doğum iznine çıkacakmış. Kahraman oğlunun adı "Zack" Bakamıyorum yazdıklarına heyecandan, gözlerimdeki yaşlardan göremiyorum ki zaten. Eşim yapıyor yazışmaları. "Sor bakalım mutlu bir çocuk muymuş?" diyorum, olumlu yanıt geliyor, ama engel kalmış bacağında çok zor yürüyormuş, daha da anlatıyor kadın ama eşime "tamam" diyorum "gerisini bilmek istemiyorum, duydum istediğimi "mutluymuş" "
Bir daha da ne biz yazıyoruz ne o yazıyor bize. Bir yerlerde bir Zack var, bir japon velet var bir tane de adını bilmediğim. 4. olarak da benimki giriyor tıp literatüre bir sene sonra, adıyla sanıyla, eşsiz MRlarıyla, yamuk gülüşüyle, koca gözleriyle  beraber.  Aslan dördüncüm benim...