16 Şubat 2011 Çarşamba

oyun odası

bir darbe de ben vurayım çalışan annelere. Zaten içleri acıyor birazcıkta ben kanatayım.
İşten eve erken geliyorum çoğunlukla. Normal çalışma saaati olan annelerden 2-3 saat daha erken.
Umut ve bakıcı ablası  oyun salonunda oluyorlar genelde. Yanlarında 5-6 tane çocuk, 5-6 tane bakıcı. Gürültü, kavga, kıyamet, kahkaha, çığlık hep beraber. Daha yuvaya bile gitmeyen ufaklıklar bunlar. 2-3 yaşlarındalar. Umut hepsinin abisi.
İçeri yavaşça giriyorum Sonra "ben geldiiimmm" diye bağırıyorum. Umut "annnneeeeee" diye çığlık atıyor, boynuma sarılıyor. Biz sarılmışken birbirimize o ufaklıklar yanıma geliyor.
"benim de annem var" diyor bir tanesi. "benim ki hala gelmedi" diyor diğeri, "annem ne zaman gelecek?" diye bana soruyor öbürü.  "ah " diyorum "ah"  Kemalettin Tuğcu kitabı gibi oldu burası" ben olayım sizin anneniz, kendi anneniz gelene kadar olur mu?"
"olur" diyorlar sevinçle, sonra unutuyorlar sahte annelerini ve oyuna devam ediyorlar.
bir kriz daha atlatılıyor.
Özlüyorlar bizi, hem de çok!

3 yorum:

  1. Yazılır mı hiç böyle duygulu duygulu? Her sabah içim sızlıyor, sıcacık yatağından kaldırıp araba koltuğuna bağlayıp, evinden çıkartırken bebeğimi :(
    Ama unutuyor bu kuzular bizi ,biz yanlarında değilken başka bir dünyadalar.Bizi görünce hatırlıyorlar, ve sonuna kadar da vicdan yaptırıyorlar insana .Anne olmak çok güzel...

    YanıtlaSil
  2. Geçen gün işim denk düştü ve yuvadan ben aldım kuzumu. Nasıl sevindi beni görünce, "annee" diye koştu sarıldı. Üstünü giydirdim, çıkarken gördüğü çocuklara, tanımasa bile "bugün beni annem aldı" diye haber veriyor. Gerçekten özlüyorlar bizi, biz de onları :(

    YanıtlaSil
  3. Merhaba
    Benim annem Ebe Hemşire,çok uzun yıllar gece gündüz çalıştı.En ihtiyacım olduğu zamanlarda hep yoktu.Bu onun suçu değildi belki ama benimde değildi.Annem şimdi 56 yaşında bense 34.
    Annemi hala çok özlüyorum.

    Gülşen

    YanıtlaSil