9 Şubat 2011 Çarşamba

ipucu

Ara sıra yazdığım yazılara gelen yorumlardan, engelli annelerinin de beni takip ettiklerini farkediyorum. Bu annelerin çoğu çocularını büyütmüşler, hatta üniversitelere sokmuşlar. Beni uzaktan, sessiz sedasız ama sevgiyle izlediklerini hissediyorum.
İşin doğrusu asıl ben onları izlemek istiyorum. Çocuklarını nasıl büyüttüklerini, nelere göğüs gerdiklerini, aile ilişkilerini, okul zamanlarında yaşadıklarını...
Yada çok çok basit detayları; çiğnemei nasıl öğrettiklerini, dış fırçaladıklarında macunu yutturmamayı nasıl başardıklarını, tuvalet eğitimini nasıl verdiklerini bana anlatsınlar istiyorum.
Mesela Aslı Hanım'ın annesi çiğnemeyi tek tek lokmaları kopartıp kızının azı dişine yerleştirdiğini ve çenesinden ittirerek yemeyi öğrettiğini okuduğumdan beri aynı taktiği uygulamaya çalışıyorum. "Ama" yazmıştı Aslı Hanım "sadece tek tarafımla yiyebiliyorum çünkü tek yanımı çalıştırmış annem"
Bunlar benim bir doktora sorup da öğrenebileceğim şeyler değil. Bunlar bana annemin, anneannemin, komşu teyzenin öğreteceği şeyler hiç değil.
Bunlar sadece ve sadece "yaşayan efsane"  engelli annelerinin aktarabileceği şeyler.
Lütfen sessiz sedasız kalmayın, bana ipuçları verin, kendi başarılarınızı aktarın, biz Umut'la onları yorumlar, kendimize kendimizce bir yol çizeriz, sizlere de binlerce teşekkür ederiz.

3 yorum:

  1. Merhaba sevgili Aysin,
    yazdiklarini takip ediyorum ve sizlerden cok seyler ogreniyorum.
    benim kizim'da cigneme/isirma problemi vardi ve bizim occupational therapist grabbers cubuklarini onerdi(arktherapeutic.com/Grabber) onlarla cok rahat oldu. Renkli ve degisik sekilleri oldugunda o da cok sevdi kullanmakta zorluk cekmedik.
    Eger isterseniz memnuniyetle gondere bilirim sizlere.
    sevgiler Tulay.

    YanıtlaSil
  2. Merhaba,bende sizi zevkle izliyorum her sorunuzu da seve seve yanıtlar,birikimlerimi paylaşırım.Benim oğlum da cp li 20 yaşında üniversite 2. sınıfta okuyor.Oğlum dört yaşına dek sulu yiyeceklerle beslendi prinç tanesi yutsa kuvvetli kusma ile yediklerini çıkartıyordu.Köfte yiyemiyordu.Çok değerli Tarık Bitlis fizyoterapimizdi.(Bu arada biz çok değerli hocalar ve terapistlerle çalışma olanağı bulmuştuk)Bana oğlumun yutma problemini aşmam için köfteyi domates ile iyice yumuşat ve ver Kussa bile devam etmemi istedi.Korkmamamı istemişti.Panikliyordum boğulmasından korkuyordum.Ama yavaş yavaş yiyecekleri blendırdan geçirmeden ufak parçaları yavaş yavaş büyüterek normal yemeklere geçtik.Boğazına takılıyordu kusuyordu yutamıyordu yutma güçlüğü vardı.Sabır ve devamlı çalışma ile hallettik şimdi ki sorunlarımız ise daha farklıKucak dolusu sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Çiğneme çalışmalarınız kolay gelsin Ayşin Hn. Katkımız olduğuna sevindim. Çift taraflı çalıştırmayı unutmayın. Sonra sıkıntı çekmesin Umut.

    YanıtlaSil