9 Eylül 2010 Perşembe

vaka

Komşuymuşuz meğer. Yıllardır yanyana sitelerde oturuyor muşuz da haberim yokmuş.  Oğlanı bebekliğinden beri gören doktor hanımlardan bir tanesi.  Yolda karşılaştık.  Bir süre birbirimize baktık, "Umut'un annesiyim" deyince sandım ki heyecanlanacak, gelişimini merak edecek, benim tanık olduğum mucizeyi hemen görmek isteyecek.  Hemen hatırladı ve de sordu tabii durumunu, biraz kibarlıktan biraz da mesleki ahlaktan.  Anlattım... "iyi akşamlar" diledik ayrıldık.  Eve döndüğümde garip bir his vardı içimde, biraz hayal kırıklığıyla biraz güven sarsılması karması...
"Ne bekliyordun ki?" dedi eşim.  Ne mi bekliyordum?  İki sokak aşağıda yaşayan oğlumu gelip  görmesini, muayne etmesini, yaşayan 4. mucizeye sevgiyle ve şaşkınlıkla  bakmasını, biraz akıl vermesini, onun için basit ama bizim için zor olan konularda (mesela beslenme) ipuçları vermesini, belki de yakın bir komşu teyzemiz olmasını, ara sıra birbirimize uğramamızı vs vs..
"Çok fazla " dedi eşim "hayal kuruyorsun..." "o bahsettiğin insanlar var bu dünyada evet, ve sadece doktor olarak değil, insan olarak da  değerliler, bir kaç tanesine ratladığımız için zaten çok şanslıyız, gerisini zorlamaya gerek yok"
Tekrar ve de tekrar bir "vaka"dan başka bir şey olmadığımızı, anlık olarak izlendiğimizi ama gelişiminin, tek beyin lobu ile büyüyen bir çocuğun durumunun bizden başka bir iki kişi dışında kimseyi ilgilendirmediğini hatırladım... Eh buna da şükür!
(fotograf: Pınar Yolaçan)

3 yorum:

  1. Çok şey bekliyorsunuz, mümkün değil... Umut'un varlığı ve gelişiminden heyecan duyabilmek, gelişmiş bir ruh gerektirir. Bu konuda hiç ümitli olmayın derim ben... Maalesef...

    YanıtlaSil
  2. ben de neden olmasın diyeceğim:) engellilerle çalışan çok özverili ve sevgi dolu bir arkadaşım olmuştu. ümitliyim. az var ama var.
    o kadına gelince de, kim bilir onun içinde de ilgi ve sevgi bekleyen ne var diye düşünmek, hüsn-ü zanda bulunmak isterim. sevgi ve ilgi gösteremeyen birinin ona daha çok ihtiyacı var değil midir? sizin hayatınızda çok şükür pek çok sevgi ve güzellik var.

    YanıtlaSil
  3. Doğuştan görme engelli arkadaşımın bir gün kendisine körmüsün dikkat etsene kardeşim diyen otobüs şoförüne körüm dediği anda adamın yüzündeki şaşkınlık ifadesini unutmayacağım. O gün eğitimli eğitimsiz toplumun büyük çoğunluğunun aslında kendi gerçeklerine kör ve bu gerçekleri kabul etmekten korkan bir yapıya sahip olduğunu fark etmiştim. Bu yüzden birçok kör insan hayatında bir gerçekle karşılaşana kadar görmezden duymazdan gelmek istiyor. Ama en azından CP kendi gerçeğiniz olduğunda yalnız kalsanız çevrenizde fazla insan kalmasa bile kendi gerçeğinize yenilmemişsiniz. gücünüzden dolayı tebrikler ve mutluluklar dilerim. her türlü zorluğu yenecek güce sahip görünüyorsunuz. Bundan hiç vazgemeyin mutluluk hep sizinle olsun.

    YanıtlaSil