30 Eylül 2010 Perşembe

fil abi

Oğlum kocaman, mor, peluş bir fili canlı zannediyor. Beraber uyuyacakları için seviniyor, heyecanlanıyor, ona sarılıyor, öpüyor ve en komiği ona "abi" diyor.
Fil doğum gününde hediye edildi.  Ogünden itibaren uyuyacağı için dakikalarca katılarak ağlaması , bizi yanına çağırıp mızırdanması, oda kapısının önünde babasıyla sabır/ inat/ ne yapacağımızı bilemeden beklemelerimiz bıçak gibi kesildi.  Meğer yanına arkadaş istermiş.  Meğer bazı sorunların çok basit çözümleri varmış.
Yatırdıktan sonra bebefondan gelen seslere şimdi kahkahalarla gülüyoruz. Kendi dilinde fil abisiyle konuşuyor,  hatta uykusunda bile konuşmaya devam ediyor.
Rüyalarda maceradan maceraya koşuyorlar beraber.

1 yorum: