6 Ağustos 2010 Cuma

sayıklamalar


Kendimi bıraktığım, sonra çırpınarak toplamaya çalıştığım anlar çok oldu. Sayısız, sırasız zamanlar bunlar, bir ileri, iki adım geri. Hep oğlan için doğruyu bulmak adına uğraşırken kendimle hesaplaşmalarım sayıklamalara dönüştü.

Önce kendimi unuttum, oğlanla bir beden oldum, o acı çektikçe içten içe kavruldum.  Sonra dışardan baktım, kalbimi dağladım.  Günleri kaçırdım, kimliğimi kaybettim.  Kendimi dışarılara attım, önüme gelene her detayı anlattım, baktım olmuyor, rahatlatmıyor, sustum, yadsıdım.  İçinde hastalığın, acının, sorumluluğun olmadığı dünyalara girmeye uğraştım. İstediğim an bir pencereden dışarı süzülüp kaçmak, gerektiğinde geri dönmek istedim.  Boş ümitlere kapıldım, kimseye faydası olmayan..

En sonunda gerçeği gördüm, sınırlarımı anladım.

Şu an sakin dönem, hesap kitap işlerini rafta. Uzun süre böyle kalır dllerim, çok çok uzun bir süre... Sakinlik güzelmiş, sevdim...
(Fotograf : Brooke Shaden)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder