karadenizin acısı

"dallarında meyveler çürüdü" diye anlatıyor Serhan abisi, o zamanları. Yani Çernobil kazasının olduğu 1986 senesini.  "İçtiğimiz suya, soluduğumuz havaya karıştı" diyor.
Tam o zaman değil ama sonrasında başgöstermiş kanser vakaları.  Herkesin ailesinde mutlaka 3-4 kişi kanser hastası. Ailesinden 4 kişiyi kaybetmiş Serhan, ablası da onlardan biri. "Beni yaylaya gömün" diye vasiyet etmiş Adliye abla, dedesiyle beraber çobanlık ettiği yaylaya.
Serhan onun anısına inşa etmiş bu evi elleriyle, adını da Koçira koymuş O'na ithafen "hamarat kadın" anlamında.
Bu yazıyı yazarken yine kanserden hayatını kaybeden Kazım Koyuncu'nun sesi yankılanıyor evin içinde.."ben seni sevdiğumi.."