peki peki anladık

Doğruymuş!
Televizyonda rastlardım bazen, şarkıcıların konuk olduğu programları arayan kadınlar “5 yaşındaki kızım size bayılıyor, sizi çok seviyor, tüm şarkılarınızı biliyor “ derlerdi de gülerdim. Onlar adına utanırdım niyeyse…
“Ufacık çocuk neyi nasıl ayıracak, sen ne dinleyip seviyorsan o da onu seviyor işte “ diye kendimce ukalalık yapardım.
Öyle değilmiş işte kazın ayağı. Bizzat yaşadım, gördüm. Umut, Mazhar Alanson fanatiği. Evet ailecek biz de seviyoruz kendisini, özellile de "benim hala Umudum var" şarkısı bize çok özel geliyor, ama Umut’un dinlerken içi taşıyor, bazen kendini tutamayınca sevinç çığlıkları hıçkırıklı ağlamalara dönüşüyor.
Özellikle “peki peki anladık”  ve “vak the rock” şarkılarını dinlerken, evdeki ses düzeyi tehlikeli boyutlara varıyor.
Şarkılara “abii abii abiccim!” diye sürekli tekrar ederek eşlik ediyor. “en güzel sen ağlarsın” kısmında ağlıyor, “en iyi sen gülersin” kısmında gülüyor ve “sen neymişsin be abi” den sonra “aaaa aaa aaaaaa” diye avaz avaz bağırıyor.
Şarkıyı akşam dinlemişse uyumadan önce kendi kendine tekar ediyor.  Bizde oturduğumuz yerde bebefondan Umut konseri dinliyoruz.
Ayrıca bu nasıl bir şarkıdır ki kaç çocuğu büyütmüş, kaç çocuğun diline takılmış, etkisi hiç azalmamıştır.  Şimdi 30'larına yaklaşan kuzenimi evin içinde “peki peki yondadık” diye zıplarken gayet net hatırlıyorum.  Sıra Umut'ta...

Bu akşam eşimle MFÖ konserine gidiyoruz.  Kendimi tutamayıp adamın yanına gitmem inşallah “oğlum sizi çok seviyor, şarkılarınıza bayılıyor” diye!
Ay ay ay ben de o annelerden oldum!