Geçen cuma, 8.haftalık kontrolde, ultarasona baktık, yine aynı doktor "üzgünüm, gelişmemiş..." dedi. Ben yine kızdım,çok ama çok kızdım. Kapıları, duvarları tekmelemek istedim. Ama yapmadım, giyindim, ertesi güne operasyon için randevulaştım, çıkıp arabaya bindim. Bu sefer niye ağlamıyorum diye kendime kızdım.
Operasyon günü hiç bir şey yokmuş gibi hastaneye gittim. Doktor uzanıp elimi tutunca çektim, "iyiyim, üzgün de değilim" dedim. O "ama ben üzgünüm" deyince bu sefer ona kızdım. Anestezist tam beni bayıltırken "kasma kendini, çok titriyorsun, niye bu kadar gerginsin?" diye abuk bir soru sorunca "donuyorum" diye bağırarak adama kızdım. Uyandım yemek yeyip eve geldim, ağrıyan karnıma kızdım. Kızdım durdum.
Taa ki bu sabah uyayana dek. Bu sabah uyandığımda ise artık kızgın değil basbayağı üzgündüm!!!
Neye üzülüp neye üzlümemem gerektiğini çok iyi bilmeme rağmen üzgündüm.
Tamam anlam aramayayım ama sormadan da edemiyorum işte "neydi bu şimdi allahaşkına?"
Kayıtlar
Ne denir bilmiyorum :( Uzgunum :( Sadece sizin sessiz takipcilerinizdenim ve bugun bunu bilmenizi istedim. Oglunuzu sevgiyle kucakliyorum... Bence super bir annesiniz ve ileride ikinci defa da cok guzel bir anne olacaksiniz. Sevgiler...
YanıtlaSilÜzülmeyin demek saçma, ağlamayın , kafaya takmayın demek de öyle..yine de bunları yapmamayı deneyin lütfen. Umut var, minicik yüreğiyle sizi herkesden çok seven Umut'unuz var. Kimse onun size baktığı gibi bakabiliyor mu gözlerinize, kulaklarınıza başka birinin sesi onun sesi kadar güzel geliyor mu.Ben de bıktım kendi kendime ''herşey de bir hayır vardır, tüm bunlar bir sınav'' demekten.Galiba buna ve miniğime sığınıyorum. sevgiyle kalın , yüreğinizi ferah tutmaya çalışın, ben inanıyorum ki tekrar harika bir anne olacaksınız.Rüyanız da gerçek olacak..sevgilerimle...
YanıtlaSilmerakla gelecek haberleri bekliyordum. çok üzüldüm. gerçekten çok üzüldüm. ama bu daha sonraki için bir işaret olacak bence. mutlaka, belki daha sonra, yine gelecek. lütfen kendinizi üzmeyin. güzel ve sağlıklı bir ömür sizin olsun.
YanıtlaSilsevgiler
gorki
her pcyi açışımda önce sizi yokluyorum sizin yazılarınızla şarj oluyordum en bezgin zamanlarımda okuyup gücünüzden utanıp hayata sarılıyordum inanıyorumki dahada güçlenip oğluşunuz için ayağa dimdik kalkacaksınız acınız üzüntünüz yerini mutluluklara sevinçlere bıraksın diliyorum canı gönülden...sessiz takipçilerinizden biriyim
YanıtlaSilSevgili Ayşin, ne denir ki çok üzüldüm :( ama biliyoruz ki herşeyin bir oluş sebebi vardır ve unutma ki biz yanındayız ve seni de Umut'u da çok seviyoruz.. Sevgilerimle...
YanıtlaSil