23 Ocak 2011 Pazar

gece travması


haftada yaklaşık 2 kere uyanırdı Umut. Ağrı ile dizlerini karnına çeker, soğuk soğuk terler, ağlar, karın ağrısı ve gazla kasılır, masajlarla durulur gibi olur, uykuya dalar, tekrar uyanır, ağrı kesici ile ya kendine gelir yada kusarak geceyi bitirirdi. "Ne yapsak, ne etsek?" diye gitmediğimiz doktor kalmadı en sonunda bir kaç ilaca bağlandık atsatmadan içirmek zorunda kaldık o'nunda yararını açıkçası pek göremedik. İlacı versen bir türlü vermesen başka türlü bir vicdan azabı.
Diğer Cpli annelerle konuştuğumda aynı şikayetleri onlardan da dinledim. Kimine epilepsi yüzünden, kimine CP'nin sonucu, kimine sindirim sorunu olduğu söylenmiş. Ama şikayet aynı. Geceleri uyuyamayan, ağrı çeken çocuklar, hiçbirşey yapamayan ve bu yüzden acı çeken aileler.
Hintli doktorumuzun tavsiyesiyle "Süt ve Un"u keseli yaklaşık 1 ay oluyor.  Kestiğimiz günden beri 1 kere bile uyanmadı Umut. İlk geceden  itibaren işe yarayacağını anladım ama blog'a yazmak için biraz zaman geçmesini bekledim.
Umarım böyle devam eder. Umarım tüm çocuklar ağrısız sızısız mışıl mışıl uyur.
(fotograf: anastasia cazabon)

1 yorum:

  1. umut az kaldı biraz daha sık annenın elini biraz daha lütfen

    YanıtlaSil