kadir kıymet

O yüzüğü nereden almıştınız Şadan Hanım?  Hani bana 10 sene önceki düğünümde taktığınız yüzüğü? Ben onun değerini daha yeni anladım Şadan hanım,  aklım daha yeni başıma geldi.  Parmağıma göre küçülttürdüm geçen gün,  her gören bayılıyor, "nereden aldın?" diye soruyor.  Senelerce ahşap bir kutuda bekledi bu yüzük, kullanılacağı günü bekledi, karardı...  Olsun, temizlettim.
Ben elimdekinin kıymetini hemen anlamam  zaten Şadan Hanım.  Öyle bir yeteneksizliğim var.  Biraz zaman geçmesi lazım kadir kıymet bilmem için.  Rutin bir hayatın kıymetini de çok sonra farketim zaten işte tam da bu yüzden.  Ah bir bilseniz sıradan olmamak için neler yaptığımı?  Gittim sanat okudum önce, ressam olayım dedim, büyük büyük  adalarda evler mi tutmadım tek başıma, oradan büyük  büyük şehirlere mi göçmedim?  Bir itiraz bir itiraz, herşeye bir burun kıvırma . Allah kimseye kibir vermesin Şadan Hanım,  kibir kötü şey, insanı kör ediyor, kendini bilmez ediyor. Sonra bir gün hayat sizi alıp tepetaklak edince farkediyorsunuz anyayı konyayı.  O zaman "keşke diyorsunuz sıradan bir hayatım olsa, yeterki bir hayatım olsa..."
İşte böyle Şadan Hanım şimdi rutin bir hayatım var çok şükür.  Sabah kalkar kalkmaz oğlanın kahvaltısını, kıyafetlerini, ilaçlarını hazırlıyorum bir acele.  Sonra Murat'ı uyandırıyorum, ben evden çıkarken onlar hazırlanmaya başlıyorlar,  sonra okula gidiyorlar beraber.  Akşama kadar deli gibi çalışıyorum, başka bir şey düşünmeme vakit kalmıyor.  Akşam eve gelince yemek yiyoruz aynı sofrada hep beraber, ardından oyun oynayıp yatırıyoruz oğlanı,  biraz okuma yazma, en sonunda da uyku.  Gördüğünüz gibi çok sıradan, çok normal bir hayat, ne güzel.  E parmağımda da yüzüğüm var bugünlerde, bakıp bakıp gülümsediğim. Yeri gelmişken çok teşekkür ederim.  Sahi o yüzüğü nereden almıştınız Şadan hanım?