çok ince bir çizgi var bu iki bakış açısı arasında. Bir ona, bir diğerine gidip gelmekle geçiyor zaman. Var gücümle "her nefes alışımın bayram" olduğunda durmaya çalışsam da, "hiçbir kere hayat bayram olmadı" eteğimden tutup çekiştiriyor ara ara. Sendeliyorum...
Geçen çarşamba da aynı şey oldu. Anlı şanlı bir prof.'a tanışmaya gittiğimde, hamilelik takibimi yapmasını istediğimde, oğlumun durumunu anlattığımda, adamın yüzünden geçen kara bulutları gördüğümde, ultrason muayenesinde bebeğin kalp atışını göremeyip iyi olasılığın değil de kötü olasılığın üstüne bastırdığında, bu hafta düşük yapacağımı kehanet ettiğinde, eteğimden çekiştirilmeye başladım.
Kendimi dışarı attıktan sonraki ilk 15 dakika "yine mi, haketmiyorum, hiç gülemeyek miyim?"le geçti.
Sonra hemen toparlandım. Eski alışkanlık, üstüme yapışmış bir kere, "ortada fol yok yumurta yokken üzülünmez, kimsenin lafı ile hareket edilmez, zaman her şeyi halleder, biz neler atlattık, neler duyduk, hadi oradan'la, hem kötü bir şey olacaksa en başından olsun, ne yapalım" larla yürümeye devam ettim.
Ne de olsa "bir umut'tu yaşatan insanı"
E ben de "aldım elime sazımı..."
Kayıtlar
Umarım bir sorun olmaz. bana da öyle söylemişti doktorum. Bir hafta bir şans daha verelim demişti. Şimdi sapasağlam çok şükür. Hep iyi şeyler düşünün.
YanıtlaSilolumlu düşünmeli, hemen karamsarlığa kapılmamalı...
YanıtlaSilpozitifff pozitifff pozitifff
YanıtlaSilMerhabalar güzel Anne
uzun zamandır yazamadım malum turne!
yazıyı okuyunca yüzümü görmenizi isterdim mutluluk huzur sevinç oldum birden
umut'a da iyi gelecek bu bebek ve bende hiiiiç birşey olmayacak
hislerim çook kuvetlidir benim
zaman zaman yıkılıyoruz biliyorum bunu bende yapıyorum ama uzun sürmüyor
güçmü dersiniz yoksa mecburmu dersiniz bilemem ama ben yenilemiyorum . . .
hayata bakışım bu ne yapayım şuç benim mi;)
içinizdeki umutu yitirmeyin yeter...
YanıtlaSilher söylenen doğru çıksaydı; şimdi ne Umut vardı, ne de Leyla...
YanıtlaSilAysincim,sen ilk soyledigin andan beri (ve simdi)dusununce bile yuzumu gulumsetiyor,icim cosuyor mutluluktan.Ozgur ruhun yuzu bile gozumun onunde bilsen neler soylemek istiyorum sana ama sadece sunu diyebiliyorum simdilik "guven ozgur ruha simsIkI tutunmus geliyor 9 ay sonraaa"
YanıtlaSilCanım,
YanıtlaSilDoktorlar her zaman %100 haklı olsalardı bugün Umut' un sen işten eve döndüğünde sevinç çığlıkları atabilirmiydi?? Ellerinden tuttuğun zaman yürüyebilirmiydi?? "Dik dur Umut" dediğinizde hemen dikilebilirmiydi?
Bunları göz ardı etme sakın....
Sizi çok seviyorum..
Alev Balta
Ben biraz radikal bir şey söylerim. Yapmazsın ama yine de söyleyeyim, madem yazıyorsun. Doktorunu değiştir!
YanıtlaSilHamile kadının içini rahatlatmayan doktor...
Sana Aylin Keriş'i önerebilir miyim? Türkiye'nin bir numarası. Oğlumun doğum doktoru (kızımın olamadı çünkü şehir değiştirdik). Binlerce doktor anlatıldı bana, onun gibisi çıkmadı.
Doğum işlerinden elini eteğini çekmeden koş ona derim. Hayatının en güzel 8 ayını geçirtir sana. Sorun çıkacağı varsa çıkmaz! Sorun, Aylin Keriş'i görünce Çözüm olur...
Ayrıca, kusura bakma ama, ne alakası var kaç binde bir olan bir sorunu yaşamış bir çocuğun, kardeşinin sorun yaşama olasılığıyla???