Tesadüfen farketmiştim Nehir'in bloğunu. Konuyu anlar anlamaz kapatmıştım, cesaret edememiştim hepsini okumaya. Kanserle mücadele eden bir melek hikayesi daha, gün be gün güçlü annesi tarafından blogda yazılıyordu. Konu çok tanıdık, duygular bildik. Hiç aklımdan çıkartamadım ama içim parçalanmadan, endişe krizleri geçirmeden okuyamam diye bir daha açıp bakamadım. Kaçmıştım aslında
Bugün tesadüfen yine dolanırken bloglar arasında yine karşıma çıktı güzel Nehir, bebek Nehir, melek olmuş Nehir... Çok üzgünüm....
Kayıtlar
Anneler çocuklarının bakışından anlar hasta olup olmadıklarını hatta durumu abartıp kucağa alınınca ateşinin derecesini söyleyebilme yetisi bile gelişir zamanla:)
YanıtlaSilUmarım en kısa zaman da toparlanır küçük adam...çok geçmiş olsun.
Teşekkürler Gülay, Yazıyı yayınladıktan sonra Nehir'in haberini okudum ve bugünü Nehir'e ayırmaya karar verip oğlanın haberini sildim. O sırada sen yazmışsın. Yorumunu başka bir post altında görünce şaşırma lütfen.
YanıtlaSilTekrar teşekkür ediyorum
Bugün okuma fırsatı buldum, Nehir'in bloğunu da ziyaret ettim, içime bişey oldu adlandıramadım, midemde bir yumruk ve boşaldığını hissettim damarlarımın, küçük melek mekanın zaten cennet, Allah kalanlara sabır versin, çok zor, çok üzgünüm...
YanıtlaSil