sus

Umut ritm tutuyor, sevdiği müzikler çaldığında neşelenip çığlık atıyor, kafasını ve kollarını öyle doğru yerlerde sallıyor ki şaşıp kalıyoruz.
Yine böyle yüksek sesli müzik dinlediğimiz günlerin birinde  babanın gözünden bir damla yaş aktı. "ahhh" dedi "ahh keşke...."
"sus" dedim "tamam anladık, keşkesi yok bu işin, olay budur" "keşke böyle olmasaydı daha mı iyi olacaktı bilmiyoruz, o zaman başka bir şeye daha keşke deyip demeyeceğimizi de bilmiyoruz, o yüzden sus!"
Biz susuyoruz, oğlan coşuyor, müziğin sesini biraz daha açıyoruz...