Benden doğan o yüce varlığın adının yanından kovaladığım“kanser” , benim doğduğum o diğer yüce varlığın adının yanında anılıyor bu aralar. Annem kanser… O dev kadın, ikinci kez kanserle savaşıyor.
“Olsun varsın yürüyemesin, olsun varsın konuşamasın, biz onu çok seviyoruz” dediği gibi torunu için, aynı ses tonuyla “olsun varsın saçım olmasın, ben iyileşeceğim” diyor. Sapasağlam karşımda duruyor. Kemoterapi aldığı yataktan güler yüzüyle poz poz fotograf çektirip mesaj atıyor. İlaçlar bitince çıkacağımız tatili planlıyor.
Hep umut yazdım ben bu blogda yine umutla devam edeceğim.
Annem bu sefer de galip gelecek. Umut anneannesine her akşam telefon açacak, görünce sevinçten havalara fırlayacak. Annem hep yanımda olacak.
İlk seferinde, ameliyata girerken ona demiştim ki “dur bakalım, çok işimiz var, daha Umut’u büyüteceğiz” , şimdi de “işimiz bitti sanıyorsan yanılıyorsun!” diyorum. Oğlan daha büyümedi, daha yapacak çok iş var …
Kayıtlar
Cok cok gecmis olsun. Annenizin galip gelecegine eminim. Guzellikler sizlerle olsun...
YanıtlaSilYonca
anneniz de sizin gibi çok güçlü bir kadın. hem geçmiş olsun diyorum, hem de sağlıklar sizinle olsun.
YanıtlaSilsevgiler
gorki
çok geçmiş olsun. bu kadar güçlü bir kadının annesi ne kadar güçlüdür tahmin bile edemiyorum :) sağlıkla kalın
YanıtlaSilGeçsin gitsin biran önce,annenizden de annemden de ,herkesden de geçsin,gelmesin bir daha.
YanıtlaSilGülşen
Ne zamandır uğrayamamıştım canım arkadaşım,
YanıtlaSilşimdi gelince toptan okudum en son bıraktığım yerden yazdıklarını...
Aynı kaderden geçmiş biri olarak annenin hayata hep böyle mutlu ve olumlu bakmasının beni çok sevindirdiğini söylemek istedim. Yüreğini hep ferah tuttuğu sürece altından kalkamayacağı dert olmaz, eminim. Ümidini bir an bile yitirmesin diycem ama zaten onun yanında hep dünya tatlısı bir Umut var :)
sizi sımsıkı kucaklıyorum...