13 Kasım 2011 Pazar

damar damar üstüne binmiş

Basit çok basitmiş meğer bütün sorun gibi geliyor bazen. Ensesinde bir yere bastıracakmışım yanlışlıkla ya da ağzının içine bağıracakmışım, yani o kadar absürd, basit bir şey yapacakmışım ve bu et yığını halinden çıkıp dimdik ayakta duracakmış Umut.
 O kadar saçma birşeymiş ki aslında vucudunu kullanamamasının sebebi, bu güne kadar hiçbir doktor akıl edememiş gibi... Hani derler ya "damar damar üstüne binmiş" (Umut'un doktoru Bahar bu cümleye çok güler!) de biz farkedememişiz, şöyle sol kulak memesini iyice sola çevirince damar yerine oturacakmışta, masadaki bardağa uzanabilecekmiş gibi...
Öyle geliyor bazen, anlattığım birşeyi can kulağı ile dinlerken, yaptığım espriye kahkahalarla gülerken, 1 yıl önce öğrettiğim bir hareketi hatırlayıp aynısını yaparken.
Geçen gün bir veli ile konuşuyorduk. Onun kızı yürüyebiliyor, konuşabiliyor, bilgisayarda oyunlar oynayabiliyor."Yıllarca aynı fizyoterapiste gittik bir işe yaramadı, ne zamanki bilmemkime gitmeye başladık, o zamandan beri yürümeye başladı, bir eşik atlattılar kızıma, ve herşey düzeldi" dedi.
tamam tabii ki alacağım numaralarını, tabii ki götürüp göstereceğim Umut'u oraya ama olacağı vardı da mı oldu yoksa gerçekten 7 senedir hiç görmediğimiz, basit ve absürd bir şey mi uyguladılar bilemiyorum.
Bugün ağzının içine kuvvetlice bağırdım. Karşılıklı gülme krizine girmemizden başka işe yaramadı. Yarında sol kulak memesini iyice çevireyim bakayım ne olacak?

3 yorum:

  1. Bizim mahallede vardı öyle bir amca damar damar üstüne binmiş der bilekleri yağla falan ovalardı,çocuktuk 1 hafta içinde geçerdi üstüste binen damarlar :) hatırlayınca güldüm şimdi.Yazınızda öyle gülümsetti :).Sevgiler,

    YanıtlaSil
  2. Üzülme,

    oğlunun nasıl göründüğü sizin için hiç önemi olmadığını biliyorum.Et yığını gibi dursa da o sizin birtaneniz.Bazı anne babalar çocuklarının normal görünmesi için değiştirmeye çalışırlar farklı görünmesine dayanamıyorlar.Down senromlu çocuğu olan bir anne çocuğununçekik gözlerinin düzeltilip düzeltilmeyeceğini sorduğunu duyduğum da çok üzülmüştüm.Down snromlu çocuklar ne tatlıdır oysaki ne sıcak ne güzel içten gülümserler insana.O annenin duygularını anlamaya empati yapmaya çalıştım neden? dedim.Engelli oluşu,görünüşü,anneyi tedirgin ediyor, farklı görünmesine dayanamıyor diye düşündüm.Herkesin bakış açısı farklı.Bence başka çocuklarla karşılaştırma işlemini bende yaptım ama hatalı olduğumu birkaç yıl sonra anlayabildim.Gitmediğim denemediğim hiçbirşey kalmadı bende sizin gibi "ben neler yapıyorum?doğrumu yapıyorum?neler kazanıyor neler kaybediyorum diye çok çok kendimle hesaplaştım.Birşeyleri eksik yapmaktan,geç kalmaktan,birşeyleri kaçıracağımı düşünmekten panik atak oldum.Seni ve duygularını anladığımı düşünüyorum.İnan herşey güzel olacak.Gülme krizleriniz sonsuz olması dileğiyle

    YanıtlaSil